Boğaz'da İntihar, Küçük İskender

...

Sonra başını omzuma koydu

Omzumu orada bırakıp kalktım, uyusun biraz çocuk

Zaten saysan saysan kaç şiirdir ki bir şair

Saysan saysan bir hayat kaç hikâye

Bir tayyare daha uçtu içinde bin bir çeşit suçlu

Neyse... Anlatacağım sadece buydu

Kibar Manyak, Küçük İskender

...

Yeni bir sevgili edinmişsin, artık o yağmur getirir sana

O yıkar ellerini yavaş yavaş ovarak

Sigarana esrarı o kırar, rakını o doldurur, o öper seni

O öper ben gömerim seni, seni benden başkası güzel gömemez

Ben gömdüm mü seni, nereye gömdüğümü kimse bulamaz

Sen aralarına karış kaybol diye bir müzik grubu kurdum kalabalık

Aralarında tek nota bilen yok, hepsi ismini biliyor sadece

Sabaha karşı, mahcup bir şey buldum sokakta

Sarhoştum ama yine de son ana kadar hayattaydım o gece

Gidersen Yıkılır Bu Kent, Ahmet Telli

gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider 

bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında 

yanlış adresteydik,'kimliksizdik' belki

sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar 

biz mi yanlızdık, durmadan yağmur yağardı 

üşür müydük nar çiçekleri ürpeririken 

gidersen kim sular fesleğenleri 

kuşlar nereye sığınır akşam olunca 

sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu 

sustuğun yerde birşeyler kırılıyor 

bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun 

adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına 

öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor 

bir de seni ekliyorum susuşlarıma 

selamsız saygısız yürüyelim sokakları 

belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar 

geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar 

adını bilmediğimiz doslar kalır yalnız 

yüreğimize alırız onları, ısıtırız 

gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam 

gidersen kar yağar avuçlarıma 

bir ceylan sessizliği olur burada aşklar 

fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında 

durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler 

ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde 

menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri 

bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak 

yangınları anımsatıyor genç ölülere artık 

bulvar kahvelerinde arabesk bir duman 

sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere 

bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun 

isyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim 

sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın 

devriyeler basıyor karartılmış evleri yine 

gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür 

bir tufan olurum sustuğun her yerde

Kuş Ölümleri, Ahmet Telli

gittikçe yalnızlaşıyorum bir sen varsın 

karşılığı olmayan sorular düşüyor aklıma 

ve kuşların intihar tasarısından söz ediliyor kentte 

soğuyan ellerinde kalıyorum bir kırlangıç gibi 

ellerin bir mecnun yurdu, upuzun bir sessizlik 

birlikte okuduğumuz kitaplar kadar sımsıcak 

biz bu kitapları ne zaman okuduk ve niçin 

her satırını çizip notlar düştük kıyılarına 

dünya upuzun bir çöl sanki, bir buzul kütlesi 

karşılık bulamıyorsun aklıma düşen sorulara 

ve düşüp duruyor kırlangıçlar, üşüyorum 

bir yolcu hüznüyle geçip gidiyor ömrümüz 

sesine bir esmerlik düşüyor parçalanıyor yüzün 

kayıp gidiyor parmaklarımın arasından 

bir aşkı anlatmak için seçtiğim sözcükler 

hep yanlış numaralar düşüyor telefonlarda 

kaçırıyor korku bakışlarını eski tanıdıklar 

bir sen varsın kurtulursam bu aşkla kurtulurum 

gülüşü süt mavisi insanlar vardı/ nerede şimdi 

çoğunun adını unuttum çoğunun kimliğinde kazınmış adresler 

nevin canına kıydı geçen gün, şiir gibi bir kızdı bilirsin 

öner enfaktüs geçirmiş içerde, kesik kesik öksürürdü eskiden 

ayşe ise acemi bir sokak yosması artık 

üşüyorum, ama sen anılarla sarma beni ve anlat yalnızlığımızı 

Bu kent kuşların intiharını umursamıyor artık 

Ve göğsü buz kesmiş üşüten bu yanlızlıkta,birlikte çay içtiğimiz , 

Sokaklarda yürüdüğümüz,o süt mavisi gülüşler düş solgunluğunda şimdi. 

Unuttum çoğunun adını,çoğu voltalarda yıllardır, 

Nasılda sessiz yaşanıyor gürültüler ortasında. 

bir daha hiç öpüşmeyecek gülçin

o çok sevdiği porselen fincanla çay içemeyecek

uzatamayacak saçlarını sevgilisinin istediği gibi

gittikçe yalnızlaşıyorum,üşüyorum,unuttum sanıyordun

yazılsa destan olacak bir aşkın serüveni

şiirimde bir dipnot olacak şimdilik

Kayıp Adresteki |, Ahmet Telli

sen dostumdun benim, gülünce güneşler açan 

bulutlara, rüzgara asarım suretini her akşam 

her akşam bir mektup yazarım dağlar kadar 

kayıp bir adresten geliyor sesin şimdi, üşüyorsun 

unutma dostumsen sen, neredeysen orada ölmek isterim

karışık saatler'e, Turgut Uyar

adın bir güzelliğe yakışır elbet yakışır

bir intiharda mı, bir şiirde mi bilmiyorum